لحظه ها

لحظه ها میگذرد.

آنچه بگذشت٬ نمی آید باز
قصه ای هست که هرگز دیگر
نتواند شد آغاز

مثل این است که یک پرسش بی پاسخ
بر لب سرد زمان ماسیده است.

تند بر می خیزم

تا به دیوار همین لحظه که در آن همه چیز
رنگ لذت دارد٬ آویزم

آنچه میماند از این جهد به جای:
خنده لحظه پنهان شده از چشمانم

و آنچه بر پیکر او می ماند:

نقش انگشتانم.