شاهزاده کوچولو

شازده کوچولویی بود که یک روز به سیاره غم انگیز ما آمد

و دیگر هرگز سیاره کوچک و گل سرخ

دوست داشتنی اش را ندید.

او هر شب با روشن شدن فانوس ستاره کتابی کوچک

دل تنهایی اش را بر میداشت ٬ در نی لبکی میگذاشت

و آرام آرام مینواخت.

شازده کوچولوی ما اهل دنیای آدم بزرگها نبود.

آدم بزرگها انقدر قد کشیده اند که نه شازده کوچولو را می دیدند

و نه صدای نی لبکش را می شنیدند.

آدم بزرگها همیشه از این چیزهای قشنگ و پاک محرومند.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

برگرفته شده از مقدمه کتاب یک فنجان چای اثری جاودانه از اوشو




دوستان یک لطفی کنین از متن بالا هر چی فهمیدین حتما بگین. ممنون