هیچگاه  با خود نیستم، زیرا وقتی از تو دورم به تو می اندیشم و وقتی با توام خود را فراموش می کنم
هواران شاخه گل سرخ را تقدیم وجودت می کنم و به دستان و چهری مهربانت بوسه میزنم
می خواهم با تمام وجود فریاد بزنم دوستت دارم و از دل می گویم که همیشه سایه ای برای
آرمیدن من بودی و در زمان دلواپسی ها غمخوارم.
زندگی را زمانی دوست دارم که چشم های ناز و شفافت با نگاه من یکی شود و شیرینی لبخندت
در ذره ذره وجودم نفوذ کند